Çingiz bəy Bəxtavərin müəmmalı ölümüilə bağlı dəhşətli detallar ifşa olunurنامه چنگيز بخت آور به سازمان ملل و قتل مرموز چنگيز بخت اور

Çingiz bəy Bəxtavərin müəmmalı ölümü

ilə bağlı dəhşətli detallar ifşa olunur

نامه چنگيز بخت آور به سازمان ملل و

قتل مرموز چنگيز بخت اور 

Babək Azəri   hüquqçuSouth Azerbaijan tərəfindən Göndərilən Videolar

http://www.facebook.com/home.php?ref=home#/video/video.php?v=103376683016809&ref=nf

Milli fəalların verdiyi məlumata görə, Güney Azərbaycan Milli Azadlıq Hərəkatının tanınmış siması Çingiz bəy Bəxtavər 2006 - cı il may ayında Güney Azərbaycanda baş verən Milli Qiyamla bağlı tutulmuşdur. O, 50 gün Təbrizin ETTELAAT idarəsində və 40 gün Tehranın ETTELAAT idarəsində ağır ruhi və cismi işgəncələrə məruz qalmışdır. Ona işgəncə verilən zaman təklif olunmuşdur ki, işgəncənin dayandırılmağı üçün o radio və televiziyada çıxış edib, etdiyi günahlara, daha doğrusu, etmədiyi günahları etiraf edə. Onun işgəncə altında müqaviməti səbəb olmuşdur müstəntiqlər geri çəkilib, ondan ancaq tələb etmişdirlər ki, fəaliyyətin dayandıra. Lakin

Çingiz bəy bu işə də razı olmamışdır. Şahidlərin verdiyi məlumata görə, elə bu səbəbə görə, ondan istintaq aparan məmurlar həddən artıq əsəbləşib. Belə ki, 3 məmur onu havaya qaldırıb və möhkəm yerə çırpmışdırlar. O, aldığı ağır işgəncənin nəticəsində huşunu itirib. Bundan sonra məmurlar onu zindanın xəstəxanasına aparmaqdansa, yerdə sürüyə - sürüyə, şahidlərin verdiyi məlumata görə, başı divara dəyə - dəyə təkadamlıq kameraya aparıb atıblar. Yalnız bir gündən sonra huşu özünə qayıdıb, lakin özünü yaxşı hiss etmirmiş. Elə bu səbəbdən ETTELAAT məmurlarında qorxu yaranıb ki, Ç.Bəxtavər işgəncə nəticəsində zindanda ölə bilər. Elə buna görə özləri razı olmadan onu azadlığa buraxıblar. Amma ona xatırladıblar ki, get, bir az istirahət et, yenə sənin dalınca gələcəyik.

2007 - ci il Güney Azərbaycanın Milli Qiyamının ildönümündə yenidən ETTELAAT məmurları tərəfindən tutulmuşdur və təqribən 3 aydan artıq ağır ruhi və cismi işgəncələrə məruz qalmışdır. O, həmin il, yəni, 2007 - ci ildə insan haqlarını müdafiə edən beynəlxalq təşkilatlara açıq məktub yazıb və o, öz məktubunda konkret formada qeyd etmişdir ki, onun can təhlükəsizliyi İranın milli təhlükəsizlik qüvvələri tərəfindən hədələnir. O, öz məktubunda belə yazmışdır: "Təbrizin ETTELAAT - ında mənə qarşı aparılan istintaqda aydıncasına mənə elan ediblər ki, sənin oğlun Babək Bəxtavərin fəaliyyətinə görə və həmçinin özünün millətçi fikirlərini yaydığın üçün özünü təhlükənin mərkəzində yerləşdirmisən. Və hər zaman səni böyük təhlükə hədələyir. Onlar İranda baş verən zəncirvari qətillərə işarə edirdilər. Bu məsələ aydıncasına nişan verir ki, hal - hazırda mənim can təhlükəsizliyim İranın Milli Təhlükəsizlik məmurları tərəfindən hədələnir."

Ç.Bəxtavər dəfələrlə iş yerində ETTELAAT məmurları tərəfindən istintaq olunub, ya da oradan ETTELAAT idarəsinə aparılmışdır. Hər dəfə də yenidən hədələnmiş və ona xəbərdarlıq edilmişdir ki, əgər sağ qalmaq istəyirsə, siyasi fəaliyyətinə son qoysun. Amma, o, nəinki siyasi fəaliyyətinə son qoymuşdur, əksinə fəaliyyətin artırmışdır. Çingiz Bəxtavər Güney Azərbaycan daxilindən əlavə, xaricdə gedən fəaliyyətlərə də yaxından maraq göstərib, izləyirmiş. O, vəfat etməmişdən bir gün öncə Avropada yaşayan bəzi milli fəallarla telefon əlaqəsi saxlayıb, Amsterdamda Dioloq Konfransı ilə bağlı bəzi fikir və təkliflər söyləmişdir. Milli fəalların nəzərinə görə, Amsterdamda Dioloq Konfransının möhtəşəm keçirilməsində onun müsbət rolu olmuşdur. Ç. Bəxtavər Təbrizin elektirik stansiyasında elektriksitə texniki idi. Onun özünün iş otağı var imiş və elektiriksitə ilə bağlı hər hansı bir problem çıxanda, ona telefon vurub problemi həll etmək üçün çağırırmışlar. Şahidlərin verdiyi məlumata görə, onlar onu axırıncı dəfə vəfat edən gün səhər saat 9:30 dəqiqədə görüblər. Nahar vaxtı, o, nahara gecikdiyi üçün iş yoldaşları təqribən günorta saat 13:00 - da onun otağına gediblər, amma görüblər ki, onun başı miz üstə, dodaqları qanlıdır. Bundan sonra onun vəfat etdiyi məlum olub. O gün aşurə günü olduğuna görə, Ç.Bəxtavərin cəsədi bir gün Xosrovşəhrin meyidxanasında saxlanılıb, səhəri gün məhkəmə tibbi ekspertiza aparılıb, bəzi testlər götürülüb və məlumat veriblər ki, 3 həftə və ya bir aya kimi ölümün səbəbi bilinəcək. Bundan sonra təqribən 16:00 - 17:00 radələrində Bəxtavərin cəsədi ordan birbaşa Maralan qəbiristanlığına aparılıb. Orada ETTELAAT məmurları onun oğlu Siyamək Bəxtavəri hədələyiblər ki, əgər atası birbaşa dəfn olunmasa, belə bir təhlükə var ki, cəsədi yox olub və məzari itkin düşsün. Amma Siyamək Baxtavər bu hədələrə təslim olmayıb, atasının təcili formada dəfn olunmasın qeyri - insani iş kimi dəyərləndirib. ETTELAAT məmurları onun anasına zəng ediblər kİ, gəl, oğlunun qabağın al. Ç.Bəxtavərin müəmmalı ölümü, xüsusən Təbrizdə milli fəalları çaşqın vəziyyətə salıb və onlar bu müəmmalı ölüm ətrafında araşdırma aparmaq istəyiblər. Əlbəttə, ETTELAAT məmurları da bekar oturmayıblar, əlləri çatan milli fəalları mövzu ilə bağlı susmaq üçün hədələyiblər. Və xatırladıblar ki, Baxtavərin müəmmalı ölümündən dərs alsınlar, razı olmasınlar ki, onun acı taleyi onların da həyatında təkrar olunsun.

Sonda təkcə onu demək istəyirik ki, Çingiz əy Baxtavər vəfat edən gün saat 09:30 - la 13:00 arasında kimlə rastlaşdığı və nə etdiyi barədə konkret heç bir məlumat yoxdur. Əgər bununla bağlı şahid varsa da, lakin üzə çıxmır. Həmçinin bu barədə arşdırma aparma mümkün deyil.

متن نامه نوشته شده توسط چنگيز بخت آور در زندان تبريز به سازمان ديده‌بان حقوق بشر ملل متحد

بنام خدا
رياست محترم سازمان ديده‌بان حقوق بشر ملل متحد

با سلام، احتراماً به استحضار عالي ميرساند علي رغم مفاد اعلاميه جهاني حقوق بشر و ميثاق‌ها و كنوانسيونهاي مربوطه كه كليه كشورهاي عضو سازمان ملل را ملزم به رعايت حقوق بشر و حفظ حيثيت ذاتي و كرامت انساني افراد بشر مي‌نمايد. ولي متأسفانه در نظام جمهوري اسلامي ايران نه تنها حيثيت ذاتي و كرامت انساني و حقوق شهروندي اينجانب چنگيز بخت‌آور به شرح كلاسه پرونده ۱۰-۸۶/۴۷۹ توسط نيروهاي امنيتي و انتظامي به شرح ذيل بارها نقض و مورد تحقير و تعدي قرار گرفته، بلكه امنيت جاني و شغلي و همچنين حقوق اوليه و انساني اينجانب و حتي عائله‌ام نيز صرفاً به خاطر ابراز انديشه‌هاي هويت‌گرايانه و ملي و حق طلبانه، توسط نهادهاي امنيتي و انتظامي و با سكوت مراجع قضائي هميشه در معرض خطر و نقض كامل قرار دارد.

مرا در تاريخ ۲۹/۰۲/۱۳۸۶ ساعت ۳۰/۰۹ صبح نيروهاي اطلاعاتي از محل كارم (نيروگاه حرارتي تبريز) به صورت غيرقانوني (بدون ارائه حكم قضائي) با اجبار دستگير و به اداره كل اطلاعات تبريز انتقال داده و به قصد پرونده سازي ساختگي با اعمال فشارهاي شديد روحي و رواني و به صورت غيرقانوني (در اتاقهاي تاريك ۲×۱ رو به ديوار و با چشم بند) مورد بازجوئيهاي مكرر قرار داده و در سلولهاي انفرادي كه فاقد روشنايي ـ هواكش و سيستم سرمايش بوده محبوس نموده و در مدت بازداشت در اطلاعات تبريز از كليه امكانات اوليه از قبيل ارتباط تلفني و ملاقات با خانواده، كتاب و روزنامه و حتي ساعت و عينك، وسايل شخصي و ملاقات با وكيل خود به طور كلي محروم بودم.

شرايط بازداشتگاههاي قرون وسطائي اداره اطلاعات تبريز به قدري سخت و وحشتناك مي‌باشد كه بازداشتگاه امنيتي اوين (بند ۲۰۹) كه از مخوفترين زندانهاي جمهوري اسلامي بوده و شرايط سخت و وحشتناك آن بارها مورد اعتراض سازمانها و نهادهاي بين‌المللي حقوق بشر قرار گرفته، در مقايسه با بازداشتگاه اداره اطلاعات تبريز (چون بنده خودم به مدت چهل روز در بازداشتگاه امنيتي اوين در سال ۱۳۸۵ محبوس بودم) به مانند هتل مي‌باشد. بعد از ۱۲ روز بازداشت و بازجوئيهاي مكرر در تبريز به زندان تبريز منتقل و به اتهام واهي و ساختگي تبليغ عليه نظام با صدور قرار بازداشت موقت و اطاله دادرسي نزديك به دو ماه است كه به صورت بلاتكليف و حتي محروم از حقوق زندانيان عادي در زندان تبريز بند ۱۰ مالي محبوس مي‌باشم و اعتراضات خود و عائله‌ام به اين اقدامات غيرانساني و ظالمانه تا كنون به جائي نرسيده است. البته اين اولين بار نيست كه اينگونه اقدامات قرون وسطائي، ظالمانه و تفتيش عقايد به سبك دادگاههاي انگيزاسيون در حق اينجانب و ساير صاحبان انديشه نيز اعمال مي‌گردد. به صورت اختصار به شرح زير ـ من بارها توسط نهادهاي امنيتي، نظامي و انتظامي گرفتار و در سياهچالهاي قرون وسطائي به صورت بلاتكليف و بدون محاكمه در دادگاه صالحه، محبوس گرديده‌ام:

در پاييز سال ۱۳۶۳ توسط اطلاعات سپاه پاسداران به صورت غيرقانوني (بدون ارائه حكم قضائي) از محل كارم ربوده شدم. به طوري كه تا مدت يك ماه خانواده‌ام از محل بازداشت و سرنوشتم هيچگونه اطلاعي نداشت و به اطلاعات سپاه پاسداران منتقل و در سلولهاي انفرادي جهنمي با چشم بند رو به ديوار به اتهام واهي همكاري با سازمان فدائيان اكثريت و به قصد پرونده سازي ساختگي تحت فشارهاي شديد فيزيكي و رواني مورد بازجوئيهاي مكرر قرار گرفتم و بعد از چند روز به زندان تبريز منتقل گرديده و در سلول انفرادي تحت بازداشت بودم به طوري كه به مدت چهل روز از تمامي امكانات اوليه محروم و حتي حق استفاده از حمام را نيز نداشتم و بعد از بازجوئيهاي مكرر در دادگاههاي انقلاب آن زمان كه حتي در حين بازجوئي با سلاح كمري تهديد به قتل مي‌شدم تا به شيوه‌اي كه مورد نظر آنها بود اقرار و اعتراف به اعمال ناكرده نمايم، در نهايت بعد از 45 روز بازداشت موقت و بلاتكليفي با قرار وثيقه از زندان آزاد شدم و با اعمال فشارهاي غيرمستقيم نهادهاي امنيتي با وجود داشتن 8 سال سابقه كار و استخدام رسمي بودن از شغل خود اخراج گرديدم و بعد از چند سال سرگرداني پرونده‌ام با قرار منع تعقيب مختومه گرديد.

۲) در مورخه ۱۴/۰۵/۱۳۸۲ براي تكريم از مبارزات مجاهدين انقلاب مشروطه و همچنين گراميداشت نود و ششمين سالگرد صدور فرمان مشروطيت با شاخه گلي همراه فرزندانم بر سر مزار سالار ملي (مرحوم باقرخان) حاضر شدم كه در حين مراسم توسط نيروهاي اطلاعاتي نيروي انتظامي معروف به لباس شخصي‌ها در جلوي چشم جمعيت حاضر و فرزندانم تا حد مرگ مورد ضرب و شتم قرار گرفته و دستگير و به اداره اطلاعات نيروي انتظامي تبريز منتقل گرديدم و بعد از بازجوئيهاي مكرر جهت تشكيل پرونده ساختگي با اتهام واهي تباني عليه امنيت ملي به مدت 14 روز تحت بازداشت بودم و بعد از 8 روز اعتصاب غذا جهت اعتراض به اين اقدام ستمگرانه و غيرانساني با قرار وثيقه از زندان آزاد شدم و دادگاه بدوي (شعبه اول دادگاه انقلاب) با تشكيل محكمه فرمايشي پشت درهاي بسته و بدون حضور وكيل و هئيت منصفه با صدور حكمي مرا به 30 ماه حبس تعزيري محكوم نمود كه در دادگاه تجديد نظر منجر به برائت اينجانب گرديد.

۳) در اول خرداد سال ۱۳۸۵ به خاطر توهين بي‌شرمانه روزنامه دولتي ايران به ملت ستمديده تورك آذربايجان راهپيمائي عظيمي به صورت كاملاً مدني در كليه شهرها و دانشگاههاي آذربايجان به خصوص تبريز جهت اعتراض به اينگونه اقدامات تحقيرآميز نژادپرستانه كه مسبوق به سابقه مي‌باشد، برپا گرديد. بنده نيز جهت شركت در اين راهپيمايي در مركز شهر حضور داشتم كه قبل از شروع مراسم راهپيمايي توسط نيروهاي اطلاعاتي بدون ارائه حكم قضائي دستگير و به مدت ۷۰ روز در بازداشتگاههاي جهنمي اداره اطلاعات تبريز و تهران كه شرايط حاكم بر آنها در بخش اول گزارش بيان گرديد، در سلولهاي انفرادي محبوس و تحت شديدترين فشارهاي روحي، رواني و فيزيكي به اتهام واهي اخلال در نظم عمومي در معرض بازجوئيهاي مكرر به قصد پرونده سازي مورد نظر ايشان قرار گرفتم و در تمامي مدت بازداشت از ابتدائي‌ترين حقوق انساني خود از قبيل : ارتباط تلفني و ملاقات با خانواده، وكيل مدافع، كتاب و روزنامه محروم بودم و در تاريخ ۲۹/۰۴/۱۳۸۵ روز پنجشنبه به دليل اعتراض به شرايط غيرانساني بازداشتگاه و طولاني بودن دوران بازداشت و بلاتكليفي مورد شديدترين شكنجه فيزيكي قرار گرفتم و در نهايت بعد از تحمل ۹۰ روز حبس غيرعادلانه با قرار وثيقه از زندان آزاد گرديدم و تا كنون تكليف پرونده فوق الذكر مشخص نگرديده است. البته لازم به توضيح است اينها غير از مواردي است كه بارها به صورت يك هفته، دو روز يا سه روز به صورت غيرقانوني از طريق نيروهاي انتظامي و امنيتي بازداشت گرديده‌ام و همه اين موارد غيرانساني و ظالمانه با اين قصد و نيت انجام مي‌گيرد كه من از ابراز انديشه‌هاي حق طلبانه و مطالبات برحق ملي ملت آذربايجان كه كاملاً منطبق با مفاد اعلاميه جهاني حقوق بشر و كنوانسيونها و ميثاقهاي مربوط به آن مي‌باشد و بخشي از آنها به صراحت در قانون اساسي جمهوري اسلامي بيان گرديده است، دست بردارم. با ادامه اينگونه اقدامات ستمگرانه مي‌خواهند هزينه‌هاي سنگين مادي و معنوي بر زندگي اينجانب تحميل نموده تا مرا از هستي ساقط و شيرازه خانواده‌ام را از هم بپاشند و كار را به جائي رسانده‌اند كه در بازجوئيهاي اخيرم در اداره اطلاعات تبريز به صراحت اعلام مي‌كردند كه شما به واسطه فعاليتهاي پسرتان بابك بخت‌آور و همچنين به لحاظ ترويج انديشه‌هاي ملي‌گرايانه‌تان مستقيماً در كانون خطر قرار داريد و هر آينه خطر بزرگي شما را تهديد مي‌كند و اشاره‌اي به قتلهاي زنجيره‌اي و يادآوري مستقيم آن دوران داشتند و اين مسئله به صراحت نشان ميدهد كه اكنون امنيت جاني اينجانب از طرف نيروهاي امنيتي و انتظامي مورد تهديد جدي مي‌باشد. لذا اينجانب بدينوسيله عليه نهادهاي امنيتي، انتظامي و قضائي جمهوري اسلامي به لحاظ نقض صريح حقوق شهروندي و انساني خود و تحميل خسارتهاي سنگين مادي و معنوي بر اينجانب و همچنين سلب امنيت و آسايش خود و خانواده‌ام اعلام جرم مي‌نمايم و از آن مقامات محترم تقاضا دارم جهت دادرسي عادلانه و دفاع از حقوق اوليه وانساني اينجانب و همچنين رساندن صداي حق طلبانه خود و ساير فعالين دلسوز ملت آذربايجان به گوش جهانيان و مراجع و نهادهاي بين‌المللي ذيربط اقدامات مقتضي را عنايت فرمائيد.

ايران ـ تبريز ـ زندان تبريز ـ بند ۱۰ مالي
با تقديم احترام
چنگيز بخت‌آور

                                                                          *****