Türkiye'deki Türk Milliyetçileri Nerede Hata Yapıyorlar?

Türkiye'deki Türk Milliyetçileri Nerede Hata Yapıyorlar?

Son yıllarda Türk milletçilerinin Güney Azerbaycanlılara yönelik tutumlarında ciddi değişiklikler yaşanıyor; Bu değişimi Güney Azerbaycan Milli Hareketine dönük husumet olarak ta yorumlayabiliriz. Açık söylemeseler de Güney Azerbaycan’ı CİA ve Batı projesi gibi görüyorlar. Türk milliyetçileri içinde bu bakışın varlığını kanıtlamaya gerek yok. Türk milliyetçilerinden kiminle konuşursanız böyle düşündüğünü görürsünüz. Türk Ocak’larından MHP’ye kadar geniş yelpazede görüştüğüm insanların böyle düşündüklerini gördüm.

Öncelikle şunu belirtmem gerekiyor ki, Güney Azerbaycan Milli Hareketi Türk milliyetçi sayılabilecek bir siyasi hareket. Oradaki insanlar “ben Türk’üm ve Türlüğümü yaşamak istiyorum” diyerek hapse giriyor, işkence oluyor, hayat düzenleri altüst oluyor. O insanların mücadelesinin tek gayesi Türk olarak gururlu, onurlu, özgür ve bağımsız yaşamak. Güney Azerbaycan’da Türk milliyetçiliğinin belirleyici siyasi hareket olması Türk dünyası açısından tarihi bir fırsat. Neden?

İran Türkiye’den sonra en fazla Türk’ün yaşadığı ülkedir. Fars milliyetçiliği hâkimiyeti nedeniyle bu Türklerin altın köprüsü Türk dünyasını kılıç gibi ortadan kesmiş. Türk dünyasının coğrafi bütünlüğünü İran’daki Fars milliyetçiliği bozmuş. Türkiye ve Türk dünyası arasında Fars milliyetçi adından bir engel oluşturulmuş. Ele buna göre açık yüreklilikle söyleyebilirim ki, Türk dünyasına giden yol Güney Azerbaycan'dan geçer. Turan’a giden yol Güney Azerbaycan'dan geçer. Türkler İran’daki Fars milliyetçiliği devletinden kurtulmadıkça Türk dünyasına kolayca ulaşamazlar. Bugün Türkiye çok ciddi baskılar altında. Türkiye karşılaştığı bu jeopolitik kuşatmadan çıkmak istiyorsa Türk dünyasına yol bulmalı. İran’da Fars milliyetçiliği hâkimiyeti sürdükçe Türkiye şu andaki karşılaştığı jeopolitik kuşatmadan çıkması çok zor.

Anadolu Türkleri İran’da yaşayan Türklerden daha önce milli bilince vardılar ve milli devletlerini kurdular. İran’daki Türkler yüzyıllar boyunca Şiilik, Farslık ve İranlılık aşkıyla yanıp tutuştular; böylece hem kendilerini yaktılar hem de Türk dünyasının birlikteliğini engellediler. Şimdi Güney Azerbaycanlılar tarihi gafletten uyanmışlar ve milli kimliklerinin farkına varmışlar. Güney Azerbaycanlıların milli uyanışı büyük tarihi fırsat. Biz yüzyıllar boyunca bu tarihi fırsatı bekledik. Bizler bin yıllar sonra birlikte olabileceğimiz koşulu yakaladık. Bizler Osmanlı-Safevi kavgasını çoktan aştık; bizler Türk’üz dedik. Güney Azerbaycanlılar bu tarihi dönüşüm geçirirken, teessüfle şimdi Türkiye’deki Türk milliyetçileri bu fırsatı değerlendirmek istemiyorlar. Güney Azerbaycan Milli hareketinden Batı projesi diye uzak duruyorlar. Bin yıllar özlemini duyduğumuz ve beklediğimiz fırsat doğmuşken onu kendi ellerimizle gömüyoruz şimdi.

Güney Azerbaycanlılar “ Haray haray men Türkem” sloganlarıyla sokaklarda gösteri düzenliyorlar; onlar “Bakı-tebriz-Ankara - bizler hara Fars hara” haykırışlarıyla Fars şovenizmine karşı isyan ediyorlar. Bu isteklerin ve sloganların Batıyla ne alakası var? Batının desteklediğini iddia ediyorlarsa ispat etsinler. Batı destekliyorsa nasıl oluyor da milli hareket içindeki insanların gazete çıkaracak para bulamadıkları gözüküyor. Nasıl oluyor web site açacak kadar maddi olanakları yok. Nasıl destek ki, onun insanları para bulmak için gece gündüz inşaatlarda çalışıyorlar. Batı destekliyorlarsa nerede Para?. Batı destekliyorsa neden sesimizi hiç kimse duymuyor?. Batı destekliyorsa neden Batı medyası tam anlamıyla yüzümüze kapalı?. Batı destekliyorsa neden uluslararası kurumlar bizden mesafeli duruyorlar? Batı projesi olduğunu iddia edenler buyursunlar ispat etsinler. Batı destekliyorsa neden bu hareketin tribünü yok, televizyonu yok, gazetesi yok, dergisi yok. Neden? İşin ilginç tarafı odur ki, İran rejimi bizleri neyle suçluyorsa Türk milliyetçileri de aynı suçlamayı yapıyorlar. İran rejimi de bizleri MİT, CİA ve MOSSAD elemanları gibi gösteriyor.

“Türkiye’nin PKK/terör sorunu nedeniyle İran'la iyi olmalı ve onunla birlikte hareket etmeli ve İran’ın iç işlerine karışmamalı” denildi. Yıllarca bu politika izlendi. Ne oldu? İran-Türkiye işbirliği PKK’yı bitirdi mi? Türk milliyetçilerinin bir bölümü sırf bu nedenle İran’daki Türklerden mesafeli durduğunu biliyorum. Yıllar sonra bu politikanın değerlendirme zamanı gelmedi mi?. Türk milliyetçileri PKK/terör nedeniyle içe kapanırken terör azalmadı; tam tersine büyüdü. Bunu bütün terör uzmanları biliyorlar ki, Türkiye PKK’ya karşı 90’lardaki askeri başarısını İran ile işbirliği içinde elde etmedi; O dönemde İran ve Suriye PKK’yı destekliyorlardı. Türk milliyetçileri bu sorunu içe kapanarak çözemezler. Neden? Çünkü tüm Batı Kürt milliyetçiliğini destekliyor. Türkiye bu jeopolitik baskıdan Türk dünyasına yönelmekle kurtulabilir. Bunun yolu Güney Azerbaycan’dan geçiyor. Kürt milliyetçilerinin “Büyük Kürdistan” hayali sadece Güney Azerbaycan üzerinden durdurulabilir. Güney Azerbaycan’daki Türk egemenliği Kürtçü yayılmacılığı engellediği gibi Türkiye’nin toprak bütünlüğünün de garantisi olabilir.

İran/ Fars milliyetçi rejimlerden Türklere dost olmaz. Bunu yüz yıllar boyu tecrübe etmişiz. PKK gibi kanlı terör örgütünü onlar başımız bela ettiler, şimdi de en büyük destekçileri yene onlar.

Hani Türk'ün Türk'ten başka dostu yoktu? Farslar ne zamandan beri Türklere dost oluverdiler? Ehmedinejad gibi köktenci Fars milliyetçisi nasıl oluyor da Türk dostu olarak görünüyor? İran'daki 35 milyon Türk'ün bütün haklarını gasp eden adam nasıl Türk dostu olabilir? Ehmedinejad Fars ırkını kutsallaştırmak peşinde; Fars milliyetçiliğini dinselleştirmek arayışında. Fars-Türk kardeşliği tarihi yanılgı. Türk-Fars kardeşliği yanılgısı yüzünden İran’daki Türkleri feda etmek telafisi olmayan hata. Şimdi Türk milliyetçileri Türk-fars stratejik ittifakından bahsediyorlar. Tarihi yanılgı üzerinde kurulan ittifakların sonu acı hüsranlara bitmiş.

İran’daki Türkler tarihsel olarak Türk milliyetçi düşünce hayatının önemli parçası. Anadolu Türk milliyetçilerinin zihniyetinde İran’daki Türkler "esir Türkler" kategorisine girmeseler de, ancak onlar hep dikkat merkezinde olmuşlar. Ziya Gökalp’tan Nihal Atsız’a, Nihal Atsız’dan Alparslan Türkeş’e kadar İran Türkleri hep stratejik hedeflerden biri olmuştur. Şimdi ne oldu? Şimdi ne değişti? Güney Azerbaycanlılardaki Türklük uyanışını dikkate aldığımızda Gökalp’ın hayal ettiği “Oğuzların Kültürel Birliğinin ayak sesleri duyulurken neden Anadolu Türkleri kapılarını kaplatıyorlar? Neden? Tarihi rüyamızın gerçekleşmesi yakınken neden yanlış algı ve tavırlarla onu erteliyoruz?

Arif Keski

http://www.haberiniz.com/yazilar/koseyazisi39083-Turkiyedeki_Turk_Milliyetcileri_Nerede_Hata_Yapiyorlar.html

29-08-2011

Ankara

Güney Azerbaycan Türkleri'nin Sesini Duyunuz!

-Samed Naimi- www.bbctabriz.tk

Lütfen, Güney Azerbaycan Türklerinin sesini dünya kamuoyuna duyurunuz! Çünkü, İran sınırları içinde kalan ve 300 bin kilometrekarelik topraklarda yaşayan Güney Azerbaycan’daki Türklere, İslam devriminin ilk yıllarından beri yapılan baskılar devam etmektedir. İran’daki Azerbaycan Türkleri, asimilasyon tehlikesi ile karşı karşıyadır.

“Türk” kelimesi, Azerbaycan genci için neredeyse bir kabus haline gelmiştir.

Doğu Azerbaycan Vali Yardımcısı Süphan İlahi, Tebriz’de yayınlanan gazetelerin temsilcileri ile 2 Ekim 2005 günü yaptığı toplantıda, “Pan-Türkistlere karşı Yönetim tarafından gerekli çözümlerin üretileceğini” söyleyerek, İran Türklerinin Farslılaştırılması için her türlü yola başvurulacağının işaretlerini vermiştir.

Azerbaycan Türkleri, İran Anayasası’nın 15 ve 19. maddeleri ihlal edilerek Farsça okumak zorunda bırakılmakta, tarih ve kültürlerini öğrenmeleri bilinçli olarak engellenmektedir. Doğu Azerbaycan’ın merkezi Tebriz’de orta öğrenim binaları yetersiz durumdadır. İranlı olmayanların yaşadıkları bölgelerde çocukların %6'sı sınıf geçememektedir. Bu yüzden Tebriz’in birçok bölgesinde öğretim üçlü tedrisat şeklinde yapılmaktadır. Küçük yaştaki çocukların ve yüksek öğrenim öğrencilerinin kurslardaki hazırlığına son verilmiştir. Böylece çocuklarımızın, gençlerimizin anadilini daha iyi öğrenme hakları ellerinden alınmıştır.

Doğu Azerbaycan Yönetimi yeni okul binalarının inşasına başlamamaktadır. Tebriz dahil olmak üzere, Güney Azerbaycan’ın birçok kentindeki yabancı dil kurslarında Azerbaycan Türkçesi’nin öğretimi gayri-resmi olarak yasaklanmıştır. Güney Azerbaycan’da bulunan üniversitelere de araştırma bütçesi ayrılmamaktadır.

Üniversitelerde okuyan Güney Azerbaycanlı öğrencilerimiz her türlü baskı ve şiddete göğüs gererek, öğrenci dergilerinin anadillerinde yayınlanması için mücadele etmektedir. Son olarak, Tebriz Üniversitesi öğrencileri tarafından Türkçe-Azerice olarak yayınlanan “Araz” ve “Elçin” isimli dergiler, Tebriz İnkilap Mahkemesi tarafından kapatılmıştır. Ayrıca, Tebriz'de yayınlanan Nidayi Azarbeycan Gazetesi’nin baş sorumlusu Nasir ABBASİ, gazetesinde yer alan bir şiiri nedeniyle tutuklanmış ve Tebriz cezaevine konmuştur.

Güney Azerbaycan halkı tarihi ve kültürel zenginliklerini yaşayamamaktadır. Ulusal kahramanlarını anma törenleri engellenmekte, yüzlerce Güney Azerbaycanlı bu nedenlerle hapishanelere konulmaktadır. Settarhan’ın mezarı Tahran’da bakımsız bir haldedir. Mezarın Tebriz’e taşınmasına izin verilmemektedir. “Şairler Mezarlığı”nda 400’e yakın şairin mezarı bulunduğu halde, hiçbirinin yeri kesin olarak bilinmemektedir.

Tebriz’in girişindeki “Meçhul Asker” anıtı da tahrip edilmiştir. Öte yandan, her yıl yüz binlerce kişinin katılımıyla gerçekleştirilen Babek Hüremdin’in doğum gününü anma kutlamaları ise, barışçıl niteliğine rağmen baskıcı uygulamalar altında geçmektedir. Salmas’da faaliyet gösteren “Azerbaycan Musiki Derneği” Başkanı Abbas Nikrevan’ın, ikametgahında “Babek Kalesi” yürüyüşüne ait video görüntülerinin yanı sıra Türk Musukisi Tarihi’ne ilişkin yayınlar bulunduğu gerekçesiyle tutuklanarak, Salmas Hapishanesi’ne konması gibi olaylar sıradan hale gelmiştir.

Bilinçli ekonomik politikalar yüzünden, Güney Azerbaycan'da fakirlik artmakta, düşük gelir düzeyi ve işsizlik sonucu uyuşturucu kullanımı yayılmaktadır. İran’ın petrol ürünleri dışındaki üretiminin büyük bir bölümü Güney Azerbaycan’dan çıksa da, İran yönetimi bu bölgenin kalkınmasına oldukça düşük bütçe ayırmaktadır. İran Yönetimi’nin, Güney Azerbaycan toprakları hesabına yeni eyaletler kurma planı bu defa Maraga’ya uygulanmaktadır. Maraga’nın parlamentodaki temsilcisi Seyid Mustafa Haşimi Binab; Gosaçay, Hesteri, Ecebser ve Melikendi şehirleri de dahil, Sehend Eyaleti kurulmasını istemiştir. Maraga ve diğer şehirler ile ayrı bir eyalet kurulması teklifini protesto ediyoruz…

İran sınırları içinde yaşayan Güney Azerbaycan halkı kültürel asimilasyon ve yabancılaştırma politikalarının son bulmasını istemektedir. İnsan haklarının korunması uluslararası kamuoyunun görevlerinden birisi olduğuna göre, Güney Azerbaycan sorununun barışçıl yollarla çözümü için BM ve AB, zaman geçirmeden üzerine düşeni yapmalıdır.

Bu çerçevede, Güney Azerbaycan Türkleri;

-Anadilde eğitim hakkı verilmesi,

-Türkçe yayın yapan ulusal bir TV kanalının kurulması,

-Türk kültürünün yaşatılması amacıyla kültür merkezleri açılması,

-İran’ın Azerbaycan bölgesinin özerk yapıya kavuşturulması,

-Bölgede yeni yatırımlar yapılması ve işsizliğin azaltılması,

konusunda gereken adımların atılmasını beklemektedir.

Samed Naimi 22.10.2005

35 Milyona Televizyon!8 Milyona Səhəri Yayan İran, 35 Milyonu Düşünüb Telestudiya Açmalıdır!

35 Milyona Televizyon! - Eluca Atalı

8 Milyona Səhəri Yayan İran, 35 Milyonu Düşünüb Telestudiya Açmalıdır!

Müxbir: Bu günkü söhbətimiz Güney Azərbaycan və İranda gedən son hadisələrlə bağlı olacaq. İlk növbədə istərdim bu haqda fikrinizi deyəsiniz.

Eluca: İran coğrafi baxımdan, mən xəritə kimi nəzərdə tuturam, bütöv bir ölkə kimi görünür. Bu onun görünən tərəfidir. Amma mahiyyət, yəni daxili gözlə, idrakın gözü ilə baxanda, İranda iki dünya yerləşir. Və həm də bir-birinə dabandabana zidd olan iki dünya. Bunun bir tərəfində fasr aləmidirsə, digər bir qütbdə isə Türk Dünyasının böyük bir hissəsini təşkil edən, həm coğrafi baxımdan, həm də daşıdığı mahiyyət, məna baxımdan öz gücü və əzmi olan Güney Azərbaycan aləmidir. Aləm ona görə deyirəm ki, mən burda hər şeyi nəzərə alıram. Ona görə də təkcə ərazi demirəm.

Qaldı siz deyən, İrandakı hadisələr: İran daxilən çalxalanır. Yaxşı və pis mənada. Bu gün ölkə daxili və beynəlxalq aləmdə adı hallandırılan yaşıllar hərəkatı ki var, adi gözdə çox böyük əməl sahibi kimi görünür və guya İran üçün təzə era açacaqlar, nə bilim, millətlərin azadlığı--filan... Buna inananlar bunu deyirlər. Amma bunun Güneyə heç bir dəxli yoxdur. Çünki, o yaşılların davası hakimiyyət davasıdır, bizimki isə Milli Azadlıq, Birlik, Vahidlik, Ana dilinin qanuni şəkildə tədrisi, anadilli məktəb və s. insan haqları ilə bağlı olan hər şey. Yəni, başdan-başa yeni anayasa yazılması, orda Güneylilər öz haqlarını görsünlər. Yaşılların başında duran nə Musəvi, nə də Kərrubi bunlar heç biri anayasa dəyişikliyindən danışmırlar və danışa da bilməzlər. Çünki, onlar mahiyyət etibarı ilə Əhmədinijadın klonudurlar. Amerkanlar demişkən: Coca-Cola, Pepsi-Cola! Dadı eynidir. Belə olan halda, Əhmədnijat olmasın, Musəvi olsun. Bizim üçün hansı dəyişiklik olacaq ki, bunların hərəkatının da bizə dəxli olsun və ya bu mollaların hər hansı birin biz müdafiə edək? Əslində 1979 -cu il İran silam inqilabından sonra İranda eklektik bir üsul-idarə ayranıb. Bir tərəfdə səriət qanunları, bir tərəfdə də parlamentçili, əslində mahiyyət etibarı ilə Qərbsayağı idarəçilik. Hakimiyyət dini hakimdən asılıdır, baxmayaraq ki, prezident, parlament seçkisi olur. Amma dini hakim istədiyi vaxt prezidenti vəzifəsindən kənar edib, onun səlahiyyətlərini ləğv edə bilər. Başdan ayağa eklektika, qarışıqlıq. Molla beyni də Vİİ əsrdə necə qurulubsa, elə indi də elə idarə olunur. Baxmayaraq ki, cisimcə XXİ əsrdə yaşayırlar. On dörd əsrlik məsafənin mollalara isti-soyuqluğu yoxdur. Bu dəqiqə İranda rus imperiyasının SSRİ-nin dağılması kimi bir proses gedir. Demək olmaz, bu ayın neçəsi baş verəcək, amma baş verəcək. Yaxınlaşır, heç bir imperiyanına xırı yoxdur. İran da imperiya kimi qurulub, İran daxilində yaşayan millətlər tam mənimsənilir bir hakim millətin xeyrinə.

Qaldı yaşıllra, yaşıl rəng kimi özü-özlüyündə çox gözəl rəngdir. Yaşıl --təbiətin oyanması, canlanması, həyat və ən sonda əbədiyyət. Bu rəmz kimi islamdan əvvəl də insanlar arasında sevilib, amma din bunu sonradan mənimsəyib. İranda İran fars rejimi hansı rəng altında ayağa qalxmasından asılı olmayaraq, o rəngə biz boyanmayacağıq! Yetər daha, inqilabı türklər edib, farslar bəhrəsin yediyi!

Bu sənin sualına verəcəyim cavabın birinci tərəfi. Qaldı, ikinci tərəfdə duran böyük dünya, bizə doğma dünya -- Güney Azərbaycan, o, kənar gözlə baxanda sakit görünür. Yuxarıda dediyim kimi, "susmasi" ilə. Amma bu gün elə əsl iş odur ki, o, susub. Fars hərəkatına qoşulmur. Elə ona görə də böyük iş görür, bu səbri ilə. Xalq ayılıb, məsələnin nə yerdə olduğunu əla bilir, oyuna qatılmır. Yaşılların və üstəgəl rejimin istədiyi budur ki, Güney qalxsın, nə yolla olursa-olsun, onu öz oyunlarına qata bilsinlər və əzsinlər. Onlar tarixi yaxşı bilirlər, bir millət bir dəfə əzildi, o bir də 25-30 ildən sonra, yeni bir nəsil yetişəndən sonra meydana çıxa bilir. Siz burda bir məsələyə diqqət edin, bir-birinə düşmən cəhbələrdə duran, daha doğrusu, özünü belə qələmə verən, fars molla rejimi və demokrat yaşıl rənglilər, hər ikisi istəyir Güney Azərbaycan ayağa qalxsın. Farsın hakimiyyəti də, ona müxalifi də, şahçısı, kommunisti -- hansı rəng libas giyməsindən asılı olmayaraq, elə hamısı bizim azadlıq, yəni, insan haqları tələbimizə ziddi, düşməndi.

Düşünürəm ki, siz sulınıza cavab tapmış oldunuz. Özüm sizə bilərəkdən, bir az ətraflı cavab verdim ki, bu məsələlərlə bağlı mənim mövqeyimi bilməkdə sizə nəsə qaranlıq qalmasın. Mən açıq söhbət edirəm. Bir də ki, bu hadisələr bütün dünyanın gözünün qabağında gedir. Kimdən nəyi gizlətmək olur ki, bu günkü dünyada. Biz Güney Azərbaycan sevgimizi çoxdan və açıq elan etmişik. Farsın "qısqanclığını" nəzərə almadan.

Müxbir: Sizin sözünüzdən elə çıxmır ki, biz elə durub kənardanca baxmalıyıq?

Eluca: Yox, qətiyyən belə deyil! Biz durub eyniliklərin hakimiyyət davasına baxmamalıyıq. Eyni biçimli, eyni istedadlı artistin oyunundan nə öyrənə bilərsən ki, orda sənin üçün maraqlı nəsə olsun. Buna bizim nə vaxtımız var, nə də ağlımız bunu bizə diqtə etmir. Biz öz işimizlə məşğul olmalıyıq. Bizim bu günkü işimizin adı nədir? Müəyyən etdiyimiz Güney Azərbaycan Milli Azadlıq yolunu yanlış gedişatlardan təmizləmək üçün birliyimizi artırmaq.

Müxbir: Buna imkan verəcəklərmi?

Eluca: Asif Atanın bir fikir var, deyir:"Qəhrəmanlıq -- imkansızlıqdan imkan yaratmaqdır!" İmkan yoxdur, amma sən düşünürsən, düşünürsən ki, aydın sabaha çıxasan, günahkar nəsil olmayasan, naxələf evlad çıxmayasan səndən qabaq azadlıq yolunda canın qoymuşlara.

Müxbir. Bildiyiniz kimi, son zamanlar Azərbaycanda dövlət tərəfindən məktəblərdə hicabın ləğvi ilə bağlı sərəncam vermişdir. Bu msələyə İran dövləti və onun Azərbaycandakı havadarları ciddi etiraz edirlər və bunla bağlı İrandan Azərbaycana yayımlanan Səhər tv kanalı dövlətçiliyimizə qarşı iftiralar atır. Sizin bu məsələyə münasibətiniz necədir?

Eluca: Son 20 ildə, yəni, Azərbaycan bir dövlət kimi müstəqilliyin əldə edəndən sonra İran hər vasitə ilə Azərbaycanın daxili işlərinə qarışıb və təəssüflə deməliyik ki, bu davam etməkdədir. İranı Azərbaycanın bir hissəsinin müstəqilliyi çox narahat edir və o belə hesab edir ki, Güney Azərbaycandakı oyanış Quzey Azərbaycanın müstəqilliyindən bəhrələnən, ona dayaq duran bir amildir. Yuxarıda oyanışla bağlı firkimi dediyim üçün bu məsələyə qayıtmayacam, amma İranın dövlətçiliyimizə hər vasitə ilə müdaxiləsini deyəcəm. İran mətbuatı, eyni zmanada İran dövlət orqanları ardıcıl olaraq Quzey Azərbaycanı Şimali İran adlandırırlar və Quzeyin İrana birləşdirilməsi ilə bağlı yazılı və şifahi təbliğatlar aparırlar. Yeri gəlmişkən, bir fakta da işarə edəcəm, elə yuxarıdakı molla rrejimi və demokrat yaşılların biriliyi ilə bağlı. Paltakt otağlarında belə, yaşılları Avropada təmsil edən müxaliflər: "Saxta, balaca dövlətinizi də İrana qatacağıq, ondan sonra görək nəyin dərdin çəkəcəksiniz?" Bu bir nəfərin yox, əslində bunların hamısının içində kök salmış ağrıdır.

Səhər kanalı iddia edir ki, din milli-mənəvi dəyərdir və hicabın məktəblərdə ləğvi əxlaqsızlıqdır. Birinci, bu məsələyə məntiqlə yanaşdıqda, dünyada 7 milyard insan var. Onlardan yalnız üst-üstə artıqlaması ilə götürsən, 200 milyonu hicab taxa bilər. Belə çıxır ki, dünya başdan-başa əxlaqsızdır? Bu məsələnin birinci tərəfi. İkincisi, din Azərbaycan xalqı üçün milli dəyər deyil. Türkün fəxr edəsi dəyərləri çoxdur, ərəbin dəyərini fars bizə milli dəyər kimi sırımasın. Qadın sifəti işıqdır, niyə insan gözü işıqdan məhrum olmalıdır. Qadına bürün deyir, kişilərə şəhvətini öldür demir. Nizami Gəncəvinin "İsgəndərnamə" poemasında belə bir yer var:qadınların üzü açıq gəzdiyini görüb İsgəndər qıpçaq başçılarını çağırır, onların dilindən çox gözəl cavab verilir. Bu gün də aktual olan bir şəkildə belə:

Üz örtmək doğru yol deyildir, ancaq

İtaət etməz bu ayinə qıpçaq.

Üz örtmək ayini qoy olsun sənin,

Bizə də göz örtmək olmuşdur ayin.

Baxmamaq gərəkdir naməhrəm üzə,

Nə suçu var üzün?! Cəza ver gözə!...

Örtü salmaqdansa xalqın üzünə

Özün bir örtü çək baxan gözünə.

Digər tərəfdən, hicabın ərəb qadınlarına hansı cəza növü kimi gəldiyini demirəm. Güman edirəm ki, oxucularımız islam tarixini yaxşı bilirlər.

Üçüncüsü, mənəvi-əxlaqi dəyər kimi bunu qiymətləndirirlər. Məgər islam farsı əxlaqlı edib? Yaxın zamanlarda fasr sitələrində dərc olunmuş bir elanı misal çəkəcəm. Elanda yazılır ki, Qum və Məşhəd şəhərlərində siğə biznes mərkəzi açılıb. Mərkəzi açmaqda məqsəd müqəddəs ziyarətgahlara gələnlərin sayını artırmaq və ora gələn kişilərin hər cür təminatın yaratmaqdır ki, gözləri haram gəzməsin. Elanda yazılıb ki, "siğənin məbləği bir gündən bir həftəyə qədərdir və qiymətlər qadınların yaşından asılıdır. Bakirə qızların, dul qadınların, 40 yaşında və 40-dan üstə yaşı olanların qiyməti fərqlidir. Siğə olunan bacılardan xahiş olunur ki, bir ədəd ayaq üstü bütöv şəkil, bir ədəd üzdən, bir ədəd də yandan çəkilmiş şəkil, pasport və telefonlarını dəqiq yazsınlar." İndi sən mənə de görüm, burda əxlaq var? Fars molla rejimi hansı haqla bizə əxlaq dərsi vermək istəyir? Bu elan ki, dövlət səviyyəsində yayılır.

Başqa bir tərəfdən, əgər doğrudan da İran dövləti dinin qoruyucusudursa, onda işğal olunmuş Qarabağdakı qədim memarlıq abidəsi olan məscidlərin donuz tövləsi olmasına qarşı etirazını bildirsin. Dinə görə donuz murdar heyvandır, əti də haram sayılır. Orda donuz saxlanması kadırları çəkilib bütün dünyaya yayılıb. İran bir dəfə buna etiraz edib ki, indi gəlib mənəvi-əxlaqdan, dinin keşikçisi olamsından danışır? Azərbaycanlıları özünə dini qardaş hesab edib, aldatmaq istəyənlər, əslində xristian erməni ilə siyasətdə birdilər. Qarabağın işğalında Ermənistana hər cür yardım edib və etməkdədir. Demək, din birliyi qardaşlıq üçün əsas amil deyil.

Mənə elə gəlir ki, sizin sualınıza cavab verə bildim.

Müxbir İranın Azərbaycandakı havadarlarına, səhər kanalında çıxış edənlərə münasibətiniz necədir?

Eluca: İranın apardığı düşmənçilik siyasəti bəllidir. Burda Güney məsələsi bir nömrəli onun problemidir. Ona görə də Müstəqil Azərbaycanı qəbul edə bilmir və hər dəfə Azərbaycandakı İran səfirliyindən söz düşəndə İranın Bakıdakı səfirliyi deyir. Bu onun müstəqilliyimizə qarşı qıcqırmış acığıdır, bir məqamda üzə vurur. Amma ardıcıl olduğu üçün göz çıxarır. Mənim bu kanala münasibətim birmənalı şəkildə mənfidir. Çünki bu İran ETTELAAT agentliyi tərəfindən idarə olunan bir kanaldır. Siz heç gözmüsünüz ordan 28 May Demokratik Respublikanın yaranması günü, yəni, Respublika Günümüz, 18 oktyabr Müstəqillik günümüz və ya eyni zamanda 20 Yanvar, Xocalı kimi soyqırımımız olan yaxın tariximizdəki kədərli günlərimizin adı çəkilsin? Əgər, bu kanal Azərbaycan üçün nəzərdə tutulubsa, gərək bu günlərə həsr olunmuş xüsusi proqram o ekrandan canlandırıla. Əksinə, bu kanalın işi bu neçə ildə Azərbaycan dövlətçiliyinə iftira atmaqla bağlı olub. Əgər həqiqətdə istəyir onun əxlaqlı olduğuna inanaq, onda gərək birinci növbədə belə bir kanalı Güneydəki soydaşlarımıza verə ki, onlar ana dilində öz istəklərin dilə gətirələr. Axı dil insanın ruhunun ifadəsi, mənəvi dəyəridir. Xalq gərək öz ana dilin qoruya və inkişaf etdirə.

Qaldı sizin sualınızın canına, ordakı Quzeydən çıxış edən havadarlar məsləsinə. Mənim üçün ETTELAAT nədirsə, onlar da onun tayıdır. İran rejimi açıq düşmənçiliyini gizlədə bilmir, hər addımda onu sübut edir, amma adını ziyalı qoymuşların orda çıxış etməsi ziyalılıqdan uzaq, ziyasızlıqdır. Mən onları öz millətinə xəyanət etmiş adamlar adlandırıram. Ziyalının işi millətin taleyüklü məsələsini həlle tmək, onu xalqına dərk etdirmək, həlli yolunu aramaq, maarifləndirmək işi aparmaqdan ibarətdir. Deyəndə ki, sən səhv edirsən Səhər kanalında çıxış etməklə. Hələ özlərinə bir haqda qazandırırlar, burda nə var ki, deyirlər. İmkan verirlər danışırıq. Bunlar dərk etmirlər ki, orda danışmaq prinsip etibarı ilə düz deyil. Bu 40 milyonluq Güneyliye arxadan vurulmuş xəncəldir! Belə olan halda sən hansı milli birlikdən dəm vurub, dünya azərbaycanlılarının həmrəyliyindən danışırsan? Millətçinin, Qarabağın azadlığın düşünənin gərək xətti, mövqeyi ola. Ağı qaradan seçməyi bacara, yoxsa, nəinki boz-bulanıq rənglərlə işləyə. Sənə ona görə imkan verirlər ki, sən orda Güneyin derdini dilə gətirmirsən. Bir dəfə Güneydəki insan haqlarının pozulmasını, milli-ayrı seçkiliyi, İran molla rejiminin ermənilərə hər cür yardımını dilinə gətir, görüm ondan sonra onlar sənə zəng vurub deyirlər, gəl burda danış. Əgər milli dəyərdən danışırsansa, Quzey Azərbaycanda hicabın məktəblərdə qadağasının insan haqlarına zidd olduğunu deyirsənsə, bəs niyə Güney Azərbaycan məktəblərində qoyulmuş cərimə sandıqlarından danışmırsan? İbtidai orta məktəblərə xüsusi cərimə sandıqları qoyublar ki, azyaşlı uşaqlar çaşıb ana dilində hər hansı bir söz deyəndə, o sandığa xüsusi məbləğdə pul ödəməli olurlar. Bunu da işsiz, hər cür məhrumiyyətlərə rejim tərəfindən məruz qalmış o uşaqların valideyinləri ödəyirlər. Azərbaycan ziyalısı bunu deməlidir. Deməlidir ki, siz din adı altında əxlaqdan danışırsınız, bəs niyə İran zindanlarında kişiyə, qadına təcavüz olunur? Niyə İranın küçə-bazarında, ictimai yerlərdə əhalinin gözü qabağında ölkə gənclərini, qadını, kişini Almaniyadan gətirilmiş xüsusi qaldırıcı kranlarda asırsınız? Bunu bütün dünya bilir. Bilsəniz, İranın zindanlarından gizlin kameralarla nə qədər film çəkilib. Avropa kanallarında tez-tez göstərilir. Təkcə bizim millətə qarşı yox, elə farsın özünə də bunu edirlər. Bu yaxınlarda BBC-nin çəkdiyi filmə baxdım, zindanda cəza çəkmiş adamların xatirələrin dinlədim, mənə çox pis təsir etdi. Mən insanlığa olmuş hər cür işgəncənin əleyhinəyəm, hansı millətdən olmasından asılı olmayaraq. Fars molla rejiminin etdikləri isə faşizm hərəkətdir.

Elə bütün bunlara görə, üzümü İran havasına oynayan ziyalılara tutub deyirəm, nə qədər gec deyil, bu yoldan çəkinin. Bu sizin öz millətinizə xəyanətinizdir. Xəyanətkarı isə millət bağışlamır.

Müxbir: İran olmasa, Ermənistan ayaq üstə qala bilər?

Eluca: İran Ermənistanın bir nömrəli köməkçisidir. İran Ermənistana kömək etməklə, onu ayaqda saxlamaq və ümumiyyətlə, Azərbaycanın başın Qarabağ probleminə qatmaq istəyir. Onun üçün lazımdır Azərbaycan zəif düşsün. Qarabağ problemi Azərbaycanın ikiyə bölünməsi ilə başlayıb. Asif Ata deyir:"Qarabağın bir dəfəlik həlli Güneydən keçir. Erməniyə 50 milyonluq azərbaycanlı təpiyi lazımdır. Erməni fiziki gücdən qorxandır. Azərbaycanın siyasi xilası -- GÜNEY AZƏRBAYCANDIR!" Güneyin azadlığı isə idrakımzıdan keçir. Ona görə də İran bu gün informasiya müharibəsi edir, Səhər kanalını Azərbaycana ötürməklə. Gülüstan müqaviləsi ilə başlayan Azərbaycanın ikiyə bölünməsi Türkmançay sülh müqaviləsi ilə başa çatdı. Ermənilər İrandan Qarabağa daşındı 1804 - cü ildən başlayaraq 1828-də başa çatdı. Qarabağın zəbtini təşkil edənlərdən birincisi İrandır. Bunu artıq hamı yaxşı bilir, bir bilməyən varsa, o da ETTELAAT tələsinə düşmüş üzdən iraq "ziyalılarımızdır". Mən bunlara yadpərəst ziyalı deyirəm.

Müxbir: Maraqlı müsahibə üçün sizə minnətdarlığımı bildirirəm.

Cavab: Mən sonda söhbətimi Asif Atanın bu fikir ilə bitirirəm: "Azərbaycan birdir! Əgər,o, ikidirsə, demək, o, heç yoxdur!"

Söhbətləşdi Arzu Hacı

Amnesty Internationaldan həbs edilmiş fəalları azad etmə çağrısı

Amnesty International: aprelin 2-də Təbrizdə dinc nümayiş zamanı 70, Urmiyədə isə 20 azərbaycanlı həbs edilib. Nümayişçilər bəndin inşasına görə qurumaq təhlükəsi qarşısında olan Urmiyə gölünün xilas edilməsinə çağırıblar

Təşkilat aprelin 2-də keçirilmiş nümayişlər zamanı azərbaycanlıların həbsləri ilə bağlı bəyanat açıqlayıb

Amnesty Internationaltəşkilatı bildirir ki, aprelin 2-də Təbrizdə dinc nümayiş zamanı 70, Urmiyədə isə 20 azərbaycanlı həbs edilib. Təşkilatın açıqladığı bəyanatda deyilir ki, nümayişçilər bəndin inşasına görə qurumaq təhlükəsi qarşısında olan Urmiyə gölünün xilas edilməsinə çağırıblar.

Amnesty International –ın bildirdiyinə görə, həbs edilənlərin çoxunun azad edilməsinə baxmayaraq, beş nümayişçinin harada olduğu məlum deyil. Təşkilatın açıqlamasında deyilir ki, Təbrizdə nümayiş zamanı adi geyimdə olan polis və silahlı qüvvələr 70 nəfəri həbs edib, bir çox insan xəsarət alıb. Təbrizdə həbs edilənlərin Həbib Purvali, Cəlil Ələmdar Milani, Əli Salimi və Səid Siyami olduğu deyilir.Urmiyədə aksiya zamanı isə həbs edilmiş 20 nəfər arasında Səid Xızırlının da olduğu deyilir.

Təşkilat İran rəsmiərini həbs edilmiş fəalları dərhal və qeyd-şərtsiz azad etməyə çağırır. Azərbaycanlı fəallar son illər Urmiya gölündə yaranmış ekoloji vəziyyətlə bağlı oxşar nümayişlər keçirib.

İranda Azərbaycanlı Siyasi Fəalları Müdafiə Assosiasiyasının sözçüsü Vahid Qarabağlının aksiya ilə bağlı göndərdiyi videonu izləyə bilərsiniz.

http://www.voanews.com/azerbaijani/news/Amnesty-International-Iran-Urmiya-Arrests-04-05-2011-119256644.html

UK Border Agency: Azerbaijani Turks Human Rights issues in Iran (14 May to 21 June 2011)

AZERBAIJANI (AZERI) TURKS IN IRAN

The USSD Report 2010 stated that:
"Ethnic Azeris comprised approximately one-quarter of the country’s population, were well integrated into government and society, and included the supreme leader among their numbers. Non etheless, Azeris complained that the government discriminated against them, banning the Azerbaijani language in schools, harassing Azeri activists or organizers, and changing Azeri geographic names. Azeri groups also claimed a number of Azeri political prisoners had been jailed for advocating cultural and language rights for Azerbaijanis. The government charged several of them with ‘revolting against the Islamic state.’" [4f] (Section 6)

The Iranian Minorities Human Rights Organisation (IMHRO) reported on 21 August 2010 that:
"Azeri is the largest ethnic group in Iran with around 30 million people. Azeri’s [sic] who speak Turkish is [sic] banned from studying in their mother tongue and many of their cultural activists are in prison.

"Azeri is [sic] heavily suppressed by the Iranian security service. Azeri political parties’ [sic] are banned and political activists are tortured in prison. Many Azeri political activists are killed under torture." [47a]

The FIDH/LDDHI report published in October 2010 observed that:
"The main problems that the Iranian Azeri Turks face concern cultural discrimination.
Many people believe that languages other than Persian should be promoted in Iran and their speakers be allowed access to education in their own language.

"Azeris have also complained of disrespect for their culture and language. Some controversial cartoons in the government newspaper, daily Iran, depicted cockroaches speaking Azeri Turkic in May 2006, and caused uproar in many cities of the northwestern Iranian provinces and parts of Tehran. Scores of demonstrators were arrested, some were injured and four were said to have died in Naqadeh, a city in the West Azerbaijan province of Iran.

"Since then, the Iranian Azeri cultural activists commemorate what is known as the ‘cartoons anniversary’ every year, which the authorities try to contain through a policy of detainment; 31 activists were arrested in May 2010." [56c] (p15)

The same report continued:
"Azeri cultural activists have faced problems for writing about or celebrating the Mother Tongue Day, and demanding education in their mother tongue. In June 2010, the appeal court of Azerbaijan sentenced Mr. Alireza Farshi and his wife Sima Didar to six months imprisonment for taking part in a demonstration in May 2009 in the Il Guli [People’s Lake] Park of Tabriz, where ‘Education in Turkish’ was one of the slogans.

"Detentions also occur frequently in July every year, when thousands of Iranian Azeris gather at Fort Babak (Qaleh Babak) near the town of Kalibar in East Azerbaijan province to mark the birthday of an Historical leader by the name of Babak, who rebelled against the Arab Islamic rulers 1,200 years ago. In May 2010, according to Iranian Azeri sources, a court in Kalibar tried Ayat Mohammad Jafari and sentenced him to 91 days imprisonment for ‘disrupting public order’ by taking part in the 2004 celebrations at Fort Babak.

"The same sources allege that some military personnel have been expelled from the armed forces for taking part in Azeri Turkic cultural activities or celebrations in recent years. Firooz Yousefi, a non-commissioned officer, was said to have been expelled from the Army for pan-Turkism in March 2010 and later detained in June." [56c] (p15)

http://www.ukba.homeoffice.gov.uk/sitecontent/documents/policyandlaw/coi/iran/report-0611.pdf?view=Binary